عشق شاید تنها واژه ای باشد که بتواند ارتباط واقعی یک کوهنورد با کوهستان را نشان دهد. کوهنوردی تنها یک ورزش نیست، زیستن در جهانی متفاوت است، با تجربه ها و نیازهای متفاوت. حضور در متفاوت ترین و گاه مخاطره آمیز ترین قسمتهای جهان، رو در رو شدن با خاص ترین آب و هوا ها و عدم دسترسی به تمامی مظاهر تمدن و تنهایی، تنهایی مطلق... . اینها همه باعث می شود تا یک کوهنورد تفاوت این ورزش با سایر ورزشها را در تمام لحظات کوهنوردی با تمام وجود احساس کند. و این تفاوت است که نیازهای متفاوت ایجاد می کند. تفاوتی مشهود در همه صحنه ها و عرصه ها از تجهیزات و وسائل گرفته تا آموزشها ،تمرین ها،آمادگیهای رو حی و بدنی و نیازهای پزشکی درمانی و آموزشی.

هر کوهنورد باید بتواند تمامی نیازهای ضروری خود را بدون احتیاج به دبگران برطرف کند. یک کوهنورد باید بتواند خودش در هر شریطی غذا درست کند، مواد اولیه تهیه کند،  چادر بزند، نیازهای بهداشتی درمانی خود را برطرف کند و جان کلام اینکه هر کوهنوردی باید بتواند بدون نیاز به دیگران زنده بماند.